Nuper quodam in carmine vocabulum invisum atque inauditum offendimus:
Ad Ioannem Lerium
Americanæ Historiæ
Scriptorem
Ignotas quondam et noſtro procul orbe remotas
Gentes, monſtrosa Barbariéque feras
Stridentéſque ſonos linguæ, ventréſque nefandos,
Humanis ſaturos carnibus, ecce, refers.
Credo equidem, Lerœe: Doces nam viſa. Sed euge,
Te dignum nodum undiceſolve precor.
Talia, dic, portenta hominum, tam rara benigni
Temperies cœli num generare queat?
Et quos inculta mites creat arbore fructus,
Mite ſolum indomita fertilitate nitens?
Horrida Monstra hominum, quæris, num gignat amœna
Temperies cœli, fertilitáſque ſoli?
Gignit. Sed causas doceant qui ſemina rerum,
Quíque arcana tenent interiora viri.
Num majora vides hominum portenta creari,
Qua cœlum multò mitius atque ſolum?
Testis culta novem ſtudiis Europa ſororum,
Quæ toto, princeps, erigit orbe caput.
Hîc quam horrenda vigent pudeat memorare, libellis
Ut poſſis noſtris major adeſſe fides.
I. I. B.
Id "undice" studium mihi movet: nam id verbum non agnosco, nisi pro "vindice" ponitur. Neque invenio multa alia exempla hujus brevioris formae, nisi hoc:
ab omnis Falſi et Injusti Vndice acerrimo
Quid vobis, lectoribus, videtur eſſe "undice?"